วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2554

ตึกแถวติดบ้านกูนี่แหละ

 
 
แม่งเซ็งร้าน ด้านข้าง มันช่างเหี้ย
เปิดเพลงเชี้ย ดังลั่น สนั่นหู
อยากด่าจริง ยิ่งนัก ว่า Fuck you
ต่อยกับกู หน่อยไหม ไอ้แมวโพง

ร้านมึงนั้น มันกาก โคตรรากหญ้า
ได้แต่บ้า แดกเหล้า เมาแม่โขง
พอ...ไตยับ ตับแข็ง แม่งเข้าโลง
ต้องตายโหง เป็นผี ขี้สุรา

เปิดเพลงคลั่ง ฝังไส้ ดั่งไฟลวก
หูมึงหนวก หรือไร ไอ้ชาติหมา
เป็นปมด้อย น้อยใจ แต่ใดมา
หรือมารดา ไม่สน คนอย่างมึง

พวกชาวบ้าน พานบ่น จนเมื่อยปาก
เพลงห่าลาก คนร้อง สองสลึง(ไม่เต็มบาท)
อ๋อลืมไป ไม่รู้ ว่าหูตึง
โดนแม่ดึง จนด้าน พิการยิน

เพลงฮาร์ดคอร์ พ่อตาย สลายเตี่ย
ขอให้เมีย ของมัน เป็นหมันสิ้น
ขอให้หมอย ย้อยร่วง สู่ห้วงดิน
ขอให้กิน แต่แกลบ แสบฤทัย

ร้านมึงล่ม จมแน่ บักแม่เกลียด
เปี่ยมเสนียด รันทด สิ้นสดใส
มีห้าคำ ย้ำฝาก ก่อนจากไป
จงรู้ไว้ กูหล่อ กว่าพ่อมึง

........

โดย อักษราวารี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น