วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2554

สเต็กมรณะ

 
 
แดกสเต็ก ตอนตะกี้ มีบุปเฟ่
ทำหน้าเบ้ บูดเบี้ยว เยี่ยวแทบไหล
แสนรันทด รสชาติ อนาถใจ
ราคาไซร้ ร้อยเก้าสิบ ทิปไม่รวม

ไก่-หมู-เนื้อ เมื่อกิน แทบสิ้นชีพ
เหมือนโดนถีบ กลางอก จนฟกน่วม
เจ้าของร้าน รูปร่าง คล้ายช้างบวม
อยากใส่นวม ต่อยหน้า บิดามัน

ร้านแสนหรู ดูดี มีแอร์ด้วย
แต่แม่งห่วย หลายอย่าง ไม่สร้างสรรค์
ไอศกรีม แสนกาก ใคร่ฮากพลัน
ไก่รมควัน ก็แข็ง แม่งอัปรีย์

พนักงาน บ้านนอก กระจอกหลาย
ยืนเป็นควาย ทำท่า หน้าหนัง ห...
แลห้องส้วม สุขา ก็หามี
แล้วจะขี้ ตรงไหน ไอ้พวกเวร

อีกข้าวปั้น ญี่ปุ่น คุณพระช่วย
กินแล้วซวย ร้องพุธโธ โอ้ตาเถร
ดุจข้าวเถื่อน เหมือนซาก แม่งกากเดน
ต้องรีบเผ่น ออกร้าน กลับบ้านไป

หมดสองร้อย สิบแปดบาท ต้องปาดเหงื่อ
กูละเบื่อ กากกว่านี้ มีอีกไหม
ค่าจอดรถ สิบห้าบาท แทบขาดใจ
แม่งหมั่นไส้ ไอ้สัตว์ บัดซบเอย

......

โดย อักษราวารี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น