วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

เรือนรก

ไอ้พวกโค โง่หลาย ไปตายซะ
เลี้ยวสิวะ พวกสึ่งตึง มึงเห็นไหม
ชนน้ำตก เรือหกล้ม จมบรรลัย
ลื่นไถล ไส้เลื่อน เกลื่อนทะเล

กัปตันเรือ จบอะไร ไอ้บัดซบ
กูอยากตบ ตีหน้า ให้ขาเป๋
สงสัยขับ รถรับจ้าง อย่างรถเมย์
คงจบเห่ ถ้าชนหิน สิ้นชีวา

ท่านยอดควาย ชายกัปตัน ปัญญญาอ่อน
มัวแต่นอน อยู่ได้ ไอ้ชาติหมา
ทำท่าทาง อย่างกะขี้ ตีลังกา
โยกซ้ายขวา สับขาหลอก ตอกไข่แดง

ไอ้ไบซัน(ควาย) มันยังไง ไม่ยอมเลี้ยว
มัวแต่เยี่ยว เคี้ยวมาม่า หาพระแสง
ยังมีหน้า มาโวยวาย ไอ้ควายแดง (ไม่ใช่ นปช นะ)
กัดหูแหว่ง ดีไหม ให้ปลากิน

เอาแล้วไง ไอ้สัตว์ เรือปัดคว่ำ
หน้าล้มย่ำ หัวแตก กระแทกหิน
กัปตันเหี้ย เชี่ยจริงโว๊ย ต้องโบยบิน
ทำท่าดิ้น แด่วแด่ว เหมือนแม้วตาย (ไม่ใช่ทักษิณนะ)

มันส่งเสียง เยี่ยงไก่ ไส้โดนเชือด
อารมณ์เดือด เลือดไหลซิบ เจ็บฉิบหาย
มันติ๊งต๊อง สมองหมา ปัญญาควาย (ควายอีกแล้ว)
ถุยน้ำลาย ลงทะเล เท่ห์เหลือเกิน (เท่ห์ตรงไหน)

เสือกบอกว่า ข้าไม่รู้ กูไม่เกี่ยว
เลยปั๊ดเหนี่ยว ใส่ตัวมัน กัปตันเหิน
แล้วแทงเข่า เขย่าขา หน้ายับเยิน
เหมือนไมเคิล แจ๊คสัน ตอนกลั้นใจ

มันโวยวาย ส่ายหน้า อย่าทำข้อย (ฉัน)
ถลกหมอย แถมสักที จะดีไหม
คุณหัวขวด อวดฉลาด ชาติบรรลัย
ปล่อยมึงไป ดีกว่า เบื่อฆ่าคน

เป็นบทกลอน สอนไว้ ให้ขำขัน
ว่ากัปตัน เกือบวอน โดนถอนขน
ใครก็ด่า ว่าเรือห่วย ซวยปะปน
จึงมาบ่น ผ่านบล๊อคโพส คลายโกรธเอย

.....
โดย อักษราวารี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น