วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

ด่ากระจายยยย


(อักษราวารี)

ไอ้วาโย บักโอควาย ตะกายตึก
มันเสือกนึก คึกหัวเหน่า เด้าข้างฝา
กระโดดแหก แหวกรูขี้ ตีลังกา
แล้วม้วนหน้า ห้าตลบ พบบรรลัย

หำของมัน ดันบรรจบ กระทบพื้น
พอมันยืน น้ำเต็มแข้ง แม่งเลือดไหล
สิ้นกระดอ และท่อfuck หำหักใน
ต้องเอาไป ให้หมอช่วย ดามจ๊วยมึง

หมอบอกว่า รักษาไข่ นั้นไม่ยาก
แค่กระชาก ไปตากแดด แล้วแผดขึง
พอหำแห้ง แข็งเมื่อไหร่ ใช้มือดึง
จับองค์ลึง ตรึงกับเสา แล้วเผาไฟ

เมื่อเพลิงติด รอนิดหน่อย แล้วค่อยจับ
เอาน้ำดับ ก่อนจะซวย เดี๋ยวจ๊วยไหม้
ต่อด้วยหา ผ้าห่วยห่วย เช็ดจ๊วยไป
เสร็จแล้วไซร้ ไข่จะสวย จ๊วยจะงาม

พออรุณ ดุ้นจะเริ่ม เพิ่มความใหญ่
มิมีใคร มารังเกียจ และเหยียดหยาม
แม้นไร้สาว ว่าวก็แข็ง แม่งทุกยาม
แถมมีกล้าม เป็นมัดมัด อย่างชัดเจน

เมื่อไปเที่ยว เยี่ยวตามผับ ตอนจับจู๋
ใครได้ดู จักร้องว่า "โอ้ตาเถร"
เท่ระเบิด เถิดเทิงล้ำ หำพิเรน
ชูโดดเด่น ดั่งยีราฟ ตราบสิ้นใจ

พลังsex makeกะหรี่ บ่มีหวั่น
เตียงสนั่น ลั่นทั่วซ่อง ก้องโลกใส
น้ำกระเด็น เหม็นทั่วฟ้า สุราลัย
จนเทพไท้ เป็นใคร่ฮาก อยากอาเจียร

แปดบทหนอ ให้พอเห็น เป็นความรู้
เพราะว่ากู แสนจะเหนื่อย เมื่อยมือเขียน
ใครอยากเก๋า เอาหำไซร้ ไปลนเทียน
ก็จงเพียร เทียนลนหำ ขลำกระจาย ฯ

.........................

ไอ้วาโย โอหำน้อย ดูด้อยค่า
อนิจจา อันจุ๊ดจู๋ เท่ารูเข็ม
หำรันทด มีรสชาติ ทั้งฝาดเค็ม
เที่ยวฮาเร็ม เขาว่าห่วย เพราะจ๊วยเวร

พวกแมงดา พากันดม เป็นลมสิ้น
ต้องรีบดิ้น เอื้อมไขว่คว้า หาพิมเสน
เป็นเพราะหำ ขลำซาก เยี่ยงกากเดน
เขาจึงเผ่น หนีจากซ่อง อย่างว่องไว
....................

ไอ้กวี ศรีสำราญ มารปลาฮาว์ฟ
นอนพะงาบ เพราะเกยตื้น ลื่นลงหนอง
ค่อยค่อยไหล ไปตามทาง ระหว่างคลอง
ลอยตุ๊บป่อง ท้องอิ่มหมี ขี้ปุ๋มบวม
........................

เจ้าสำราญ ทวารไหม้ ไอ้ปลาฮาว์ฟ
เจอท่อหนาบ ที่ัหัวเหน่า เน่าถึงจู๋
มีแต่หนอง มองบ่ไหว ไม่น่าดู
เพราะมีหนู เข้าไปฝัง ทำรังเอย
........................

ไอ้วายุ มุสา วาจาปด
เสือกแอบตด รดใส่หน้า ของยาหยี
กลิ่นโคตรเหม็น เป็นไข่เน่า เมาทันที
ตดอีกที ใส่ที่หอย หมอยกระจายยยยยยย
.......................

เจ้าสำราญ ทวารเหม็น เป็นไซนัส
ยิ่งกว่าหวัด คัดจมูก ขี้มูกไหล
ดั่งลอดช่อง นองเต็มรู ฮูดังใน
แถมมีไข้ เพราะไส้เดือน เกลื่อนทวาร
.....................

ไอ้วาโย บักโอขี้ มันขี่แพะ
มีอาแปะ อยู่ข้างหลัง นั่งโดยสาร
คอยโบกพัด อัดรูตูด รูดทวาร
ดูดนานนาน แม่งเจอขี้ ก้อนสีทอง
....................

หมอยจัญไร ไอ้วาบุ ปุ๊สุ่นบุ่น
พัวพันดุ้น จนวุ่นวาย ทั้งซ้ายขวา
โอลำเค็ญ เห็นแล้วแม่ง แยงลูกตา
จึงหยิบพร้า คว้าหำปาด เลือดสาดเอยยยยยยย

----------------------------------------

(
กวีเจ้าสำราญมารวายุ)


ไอ้วารี ขี้กลาก บักดากเน่า
แสนโฉดเขลา สะดือกลวง เป็นห้วงโบ๋
ออกเดินย่ำ กลางทุ่งนา ทำตาโต
กระโดดโผ เจอเข้าแล้ว รูแมวเซา

บักห่านเป๊าะ เคาะอก ชกดีจิต
มีชีวิต ยืนยาวไป รีบขึ้นเสา
กระโดดมา หน้ากระแทก แหวกรูเอา
เืพื่อจะเข้า แมวเซาแดก แจกคนกิน

โดดอยู่นาน สองนาน หน้าบานแบะ
เหมือนถั่วแระ โคตรตกใจ ใช้สายสินจ์
ท่องนะโม สามจบ ครบท่าบิน
แล้วนอนดิ้น ปลิ้นไข่ ไถกับนา

กาลเวลา ผ่านไป ไม่นานนัก
หำที่หัก อักเสบ เด้บถึงขา (เด้บ--ขาลีบ)
เดินเหมือนอ่าง กางไข่ ไปโรงยา
หมอจับผ่า เจอหนอง เป็นกองโต

แล้วจับไข่ ไว้ที่หู ดึงรูตูด
จับขี้รูด ยัดปาก ฮาก..โคตรโส
หมอจับหำ กระหน่ำชัก เป๊าะตาโต
ขลำโด่ ดึ๋งดั๋ง ตั้งเป็นแนว

พยาบาล สาวสาว ถึงคราวจับ
ถือมีลับ โคตรคม สีหวานแหวว
เอื้อมมือเหวี่ยง เขวี้ยงมีด สับเป็นแนว
เป็นหมันแล้ว บักห่าเป๊าะ เคราะคราวซวย

หำจุ๊ดจู๋ ดูน่ารัก ตรงกลางหัก
เวลาชัก จินตนา หน้าน้องหมวย
ชักไม่มัน เพราะมันสั้น กระสันค..ย
ให้หมอช่วย ต่อเติม อย่างเดิมที

หมอทำใจ ใช้เสา เหลาหำใหม่
โคตรไฉไล หำยาว สาววิ่งหนี
แข็งทั้งวัน ทั้งคืน หื่นทั้งปี
เวลาขี้ หำแช่ส้วม เลยบวมพอง

น่าสงสาร หำยาน แถมยาวใหญ่
วิ่งไปไหน ต้องลากพื้น ยืนหม่นหมอง
จะรีบไป พอได้วิ่ง ต้องล้มกอง
น้ำตานอง สะดุดหำ คะมำเอย..
......................

เจ้าวารี หรีโผล่ โอ้อุจาด
สุดอุบาทว์ ฉี่ราดน่อง เลยร้องเอ๋ง
ทำหน้าหนวด เก็กหล่อ เป็นนักเลง
ดันครื้นเครง ลักแต่งหน้า บะห่าเอย
..............

ไอ้วารี ขี้แตก แทบแหกตูด
โดนไฟดูด ช๊อตไข่ ในสุขา
ไข่ระบม ขี้ระเบิด อุจาดตา
หัวเราะร่า ทำอุบาทว์ ขี้สาดเอย
..............

อักรา วารี ขี่จรวด
เที่ยวออกบวช ตามแนวป่า ผู้ทรงศีล
เข้าป่าลึก เจอพระตุ๊ด เลยโดนวีน
แดกส้นตีน พระกระเทย เสยตูดบานนนนน...
.........

ไอ้วารี บี้ไข่ ไซส์เท่าช้าง
เดินขากาง หำห้อย ง่อยลงหำ
จะเยื้องย่าง ไปไหน จับไข่กำ
หากปล่อยซ้ำ วิ่งหกล้ม จมหัวคว...
........

ไอ้วารี ปี้เด็ก อาเจ๊กด่า
หยิบพุทรา ยัดเข้าไป ไหลลงหำ
เด็ดออกมา แดกต่อ พอระยำ
เต้นระบำ กับอาแปะ แบะตูดเอย
.......

อักษรา หน้าโหด โคตรจะเถื่อน
เป็นไส้เลื่อน เพราะเลือกกิน แต่เนื้อหมา
ร่างผอมเกร็ง เง็งงอย หมอยโรยรา
คงเป็นบ้า แน่แท้ เพราะแต่งกลอน
.......

ไอ้วารี มีไข่ ข้างในบูด
ปลายหลอดดูด บวมเป่ง เต่งถึงขา
สีดำขลับ กระชับแน่น ดั่งโดนยา
มีสีฟ้า ประปราย กระจายเต็ม

----------------------------------------------

(Jinny Virismara)

สองกวี วารี วายุน้อย
อย่าได้ปล่อย ใครว่า จงด่าสวน
ให้หงายเงิบ งันไป เป็นกระบวน
เอาให้ม่วน อ่านกันมันส์ ขันจะ(บ้า)ตาย
............

ทะเลาะกัน บรรลัย ตายไปข้าง
ทั้งหอยช้าง หางงวง ล้วงมาใส่
อ้าวทำตก หกด้วย ควายของใคร
วารีไล่ วายุรุก หนุกกันจริง (ประชดเล็กๆ) 5555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น