วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

ด่าทอมเลว

อีทอมเหี้ย เชี่ยวอก กระจอกสัตว์
มันน่าอัด สอยคาง กลางถนน
หน้าโคตรง่าว ลาวแท้ แม้เป็นคน
แถมเหี่ยวย่น เน่าหลาย นางควายทุย

ทำนักเลง เบ่งขี้ เดี๋ยวมีตบ
ใครจะคบ อย่างนี้ ต้องมีถุยยยย!!!(น้ำลาย)
เสือกเผ่นไป ไม่กล้า น่าหละกุย(หมัด)
นางหมามุ่ย รังแค แม่เป็นวัว

แสนกระจอก งอกง่อย นางถ่อยเถื่อน
มีแต่เกลื้อน เต็มขา มาถึงหัว
กากที่สุด ดุจกะหรี่ เยี่ยงอีตัว
กูไม่กลัว มึงหรอก อีดอกเอย (ยังไม่จบ)

มากวนตีน วีนด่า ทำหน้าซื่อ
โชว์กระบือ แล้วชิ่ง วิ่งหนีเฉย
นิสัยห่วย กล้วยทอด จอร์จกระเทย
เดี๋ยวโดนเสย สอยดาว ถึงคราวตาย

เจอหน้าสาม จามให้ เป็นไข้ขึ้น
ปากคงบึน เลือดซิบ พุ่งฉิบหาย
พลังโหด โดดปาดคอ พ่อมึงตาย
พลังควาย ตบเข้าให้ ไส้ระบม

จะจับฟาด กวาดพื้น แล้วยืนยิ้ม
เอามีดทิ่ม แทงปัด แล้วตัดผม
สปาต้า บ้าสับ งับหัวนม
ทำลูกอม ตราหมี ยี่ห้อแมว

เดี๋ยวกูเพรียก เรียกเพื่อน สุดเถื่อนช่วย
ถึงคราวซวย เพราะเพื่อนนี้ ฝีมือแจ๋ว
ฉุดกระชาก ปากแหก แจกมันแกว
ดิ้นแด่วแด่ว ดึ๋งดั๋ง ดั่งสุกร (ตอนโดนเชือด)

หน้ามึงนั้น มันเปรต เศษขยะ
สุดสวะ สิ้นดี มีแต่หนอน
ส่วนคุณผัว หัวเหน่า เขาโดนตอน
แถมโดนถอน ขนหน้าแข้ง แม่งวอดวาย

"
ตระกูลเหี้ย เมียก็ชั่ว ผัวก็เชี่ย
กากทั้งเมีย ทั้งผัว ชั่วฉิบหาย
ตระกูลเชี่ย เมียเป็นวัว ผัวเป็นควาย
หญิงกับชาย ควายกับวัว ชั่วสุดตีน "
๑๐
กูโหดนะ จ๊ะหนู รู้หรือป่าว
เมื่อถึงคราว บุกเบิก ก็เลิกศีล
กระบวนท่า ฝ่ามือ กระบือจีน
พลังวีน ด่าแช่ง แม่งบรรลัย
๑๑
สิบเอ็ดบท จดไว้ ใส่สมอง
จงไตร่ตรอง ว่าคู่ควร ดวลกูไหม
อี่ห่าลาก กากชะนี กะหรี่ไทย
ห่วยลากไส้ ได้อีก หอยฉีกเอย...(จบ)

.....

โดย อักษราวารี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น