เสียตูดที่สวนหอม

(ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)

ณ ราตรี วิธูล่อง....................จรัสส่อง พนาสัณฑ์
กระเทยควาย สิ หมายมั่น.........จะจับกบ กะขายกิน

ก็ เลยเดิน เหาะเหินฟ้า............แสวงหา มิรู้สิ้น
เจอะ ชายคน ณ บนดิน............ก็เข้าหา และว่าความ

เหอะ คุณเห็น ก กบไหม?.............วจีไซร้ น่ะคำถาม
“มิรู้เลย ว่ะ” ตอบตาม...............บ่เคยเห็น ฤ เคยยล

กระเทยฟัง ก็คลั่งบ้า................เสมือนว่า มิอาจทน
กระโจนสวย เตะด้วยส้น............สลับเข่า เขย่าแทง

มิหนำซ้ำ ขย้ำตูด....................ขยี้รูด ซะฉูดแดง
ถลกเตี่ยว กระเจี๊ยวแท่ง.............กระทำแม่ง แทยงลุย

มหาหำ ขลำโคตร....................กระเทยโหด กระโดดตุ๋ย
แฉะน้ำล้น เปรอะขนอุย.............หะมอยปุย กระจุยบาน

กระแทกทบ ประคบย้ำ..............แบะถั่วดำ ระกำราน
สนั่นตูด กระฉูดคว้าน...............ก็มิดก้าน ทวารกลวง

(มาณวกฉันท์ ๘)

รูก็ขมิบ ยิบยะทะลวง
ยังมิลุล่วง ควงซะสะใจ

บานเบอะเลอะช้ำ น้ำก็จะไหล
จึงกระเทาะไป ใส่ ณ ประตู (หลัง)

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)

แตกแล้วสินั่นอสุจิฟุ้ง...........................กระเฉาะพุ่ง จรุงจู๋
เอ่อล้นทะลัก กะทิ ปริรู..................ขณะอยู่ ณ ป่าดอย

ก่อนไป ก็แถม เตะเกาะเคาะชก...........มหิจก ถลกหมอย
หัวเหน่า ก็น่วม ระบมรอย..................สิจะหงอย และรันทด

(กลอนสุภาพ)
แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจพวกตุ๊ด
เดี๋ยวจะทรุด ทวารโต กลวงโบ๋หมด
เพราะมันนี้ มีเจี๊ยว อันเคี้ยวคด
เดี๋ยวก็หด เดี๋ยวก็แข็ง แม่งระยำ

จงระวัง หลังไว้ แล้วใช้หมัด
บีบและอัด ที่จุดอ่อน ตรงก้อนหำ
เดี๋ยวโดนตอด กอบจูบ และลูบคลำ
สิ้นเวรกรรม ธรรมะ สวัสดี...

.....

โดย อักษราวารี