ขี้ กับ เยี่ยว

อุจจาระ อันเหม็นเน่า เราเรียกขี้
มันมีสี แสดส้ม อมทองเหลือง
ยามขี้ล้น ก้นส่าย ระคายเคือง
จงย่างเยื้อง หยิบทิชชู่ เช็ดรูไว

ก่อนหน้านั้น มันหรือ คืออาหาร
ที่เราจับ รับประทาน ผ่านลำไส้
เจอพยาธิ พรั่งพรู อยู่ข้างใน
มันชอนไช ตามขี้ ที่ขึ้นรา

ดูให้ทั่ว ตัวตืด อืดเต็มนั่น
ยาวปนสั้น ยั๊วเยี๊ยะ น่าเจี๊ยะหนา
ลองจับขึง ดึงเล่น ยาวเป็นวา
ดูไปมา มันละม้าย คล้ายไส้เดือน

ยามขี้แข็ง ใช้แรงเบ่ง แล้วเกร็งตูด
ขี้มันครูด กับทวาร คว้านเชือดเฉือน
ยามขี้แตก แหวกลำไส้ ให้กระเทือน
มันพุ่งเกลื่อน เต็มร่องก้น จนตูดชา

แต่บางที ขี้ก้อนใหญ่ ไม่แปลกหรอก
มันก็ออก ที่ตรงกลาง ระหว่างขา
ขี้big size ใหญ่ขนาด อุจาดตา
เฮ้ยไอ้หย๋า!!! นั่นมันอึ รึว่าควาย

ปัสสาวะ ฉ่ำเปียก เราเรียกฉี่
มันมีสี เหลืองเลิศ อันเฉิดฉาย
เขาว่าฉี่ สีทอง ส่องประกาย
มีความหมาย ว่าอดกลั้น อั้นนานเกิน

ฉี่พุ่งแรง แซงม้า ข้ามฟ้าใส
ฉี่ลอยไป ตามเราสั่ง ดั่งเหาะเหิน
ฉี่เฉียงเฉียง เอียงซ้ายขวา พาเพลิดเพลิน
ฉี่แล้วเดิน อาจเปรอะเปื้อน เกลื่อนกางเกง

ฉี่ต่อไป ไม่ต้องกลัว หัวจะหลุด
ฉี่ไม่สุด อาจทำให้ ฤทัย “เหวง”
ฉี่พุ่งสาด ฟาดผนัง ดั่งเสียงเพลง
สนุกครื้นเครง หนักหนา คาส้วมเอย

.....

โดย อักษราวารี